Vier jaar na mijn Camino

Hallo allemaal.

Nu ik dit aan het schrijven ben, realiseer ik mij dat het al weer meer dan 4 jaar geleden is dat ik mijn Camino liep. De tijd is echt omgevlogen.

De reden dat ik nu toch weer iets op mijn reisblog zet is, dat ik sinds vorige week eindelijk mijn reislog in boekvorm heb laten drukken. Nee, niet in grote aantallen, maar gewoon 1  voor mij zelf. Heb een tijd tegen de prijs aan zitten hikken, maar uiteindelijk toch besloten om het te doen. Heb er absoluut geen spijt van. Het is een mooie en dierbare herinnering.

Nu ik toch aan het schrijven ben, wil ik gelijk iedereen een beetje bijpraten.

Kort na mijn Camino, kreeg ik last van mijn Neurostimulator. Deze was vastgegroeid aan mijn ruggewervel, waarbij zenuwen klem kwamen te zitten. Omdat ik daar veel pijn en hinder van had, is kort daarna deze weer verwijderd. Was een pittige operatie, maar het kon niet anders. 

Hetzelfde jaar, dus 2012, werd ik door de dominee van de Gereformeerde kerk in Bleiswijk gevraagd om na de preek een presentatie van mijn Camino te geven. De reden was dat veel mensen vanuit de kerk mij via mijn blog, danwel via het kerkblad volgden en het leek haar leuk om dat een keer voor meerdere mensen te doen.

Ik heb dat met veel plezier gedaan en dat was het begin van nu al vier jaar regelmatig presentaties geven. Vooral bij de P.C.O.B (Protesant Christeljjke Ouderen Bond) stond ik hoog op het verlanglijstje. Ook heb ik een aantal keren voor sportverenigingen mijn presentatie gegeven en een aantal keren op scholen. Had uiteindelijk meerdere verschillende presenaties. Voor de ouderen een uitgebreide powerpoint met ook veel kerken en natuurfoto's. 

Voor de sportverenigingen ging het weer meer over het lopen en de voorbereidingen daarvan terwijl voor de scholen het thema weer anders was.

Hier vertelde ik meer over mijn leven, mijn plannen en wat er met je gebeurd als je zoals in mijn geval chronisch pijnpatiënt word. Ik liet zien dat je door niet op te geven, je toch heel veel kan bereiken.

In totaal heb ik meer dan 20 lezingen gegeven en doe het nog steeds met veel plezier. 

Elke keer is het voor mij een herbeleving en tijdens de powerpoint presentatie, lijkt het erop of ik weer even de Camino aan het lopen ben.

Daarom ben ik nu ook erg blij nu met het boek.

Helaas is de oude pijn toch weer terugekomen. Omdat ik niet weer aan de opiaten wilde en de Neurostimulator ook geen optie was, ben ik weer verder gaan zoeken.

Maria had mij ooit een krantenartikel gegeven over een vrije nieuwe behandeling, genaamd E.M.D.R, wat betekent Eye movement desensitization reprocessing.

Kort weg gezegd is het een therapeutische behandelingsmethode die met name toegepast wordt bij mensen met een posttraumatische stressstoornis (PTSS). 

Deze behandeling werkt echter ook bij chronische pijn. Kort weg gezegd wordt via geluidsgolven beide hersenhelften met elkaar in kontakt gebracht, waardoor de pijnherinnering van je korte geheugen wordt overgebracht naar je lange geheugen. Het gevolg is dat je hersenen dan niet meer de pijnprikkel doorgegeven, waardoor je dus geen pijn meer voelt.

Als je hier over meer wilt weten, kijk dan eens op internet. 

Bij mij werkt dit in ieder geval redelijk goed. Na zo behandeling heb ik maanden minder last en pijn. Helaas is het na een tijd weer uitgewerkt en heb ik weer een nieuwe behandeling nodig. Vind het prima en hoop dat het blijft werken.

Is al met al wel weer een heel verhaal geworden. 

De Camino heeft veel voor mij betekent en heb er ook erg veel aan gehad. Was denk ik de reis van mijn leven.

Wil gelijk hierbij iedereen een fijne kerst en een gelukkig 2017 toewensen.

Hartelijke groet,

Ex Camino Pup