Het is zwaarder dan het lijkt, deel 2

Zoals verteld zaten we al om 16:00 uur op een bankje in de kou de tijd vol te maken. Nergens gelegenheid om wat te drinken etc. We hebben haar nog gebeld, maar aldaar geen bereik. Stel dat ze niet zou komen, want dan. Een gehucht en nergens iets in de buurt. Als je zolang moet wachten, komen zulke gedachten vanzelf in je op. Gelukkig iets over zes uur stopte een mevrouw en sprak ons vriendelijk aan. Ze woonde 100 meter verder in het dorp. We kregen gelijk een warme kop chocolademelk. Het was ons weer gelukt. Deze Franse mevrouw sprak redelijk Engels, zodat we gezellig met elkaar hebben gesproken. Er werd voor ons een lekkere maaltjd gemaakt Omdat we echt in de champagnestreek waren, kregen we een flesje champagne te drinken, heerlijk. Ook mocht ik nog even op internet en daarna heerlijk in een warm bad. Het was een koude en zware dag geweest, maar dit maakte alles weer goed. Verder heeft deze mevrouw voor ons al 5 dagen op verschillende lokaties gereserveerd. Zeker geen luxe met een Pinksterweekend in het vooruitzicht. Wil nog wel even het volgende kwijt. Uit veel reacties blijkt dat vele van mijn volgers denken dat het een culinair snoepreisje is, waarbij het enige nadeel is dat je telkens naar de volgende moet lopen! Niets is minder waar. Het is afzien, zweten, bikkelen en doorzetten. Waarschijnlijk omdat ik een positieve levensopvatting heb, komen dit soort dingen op papier, meestal niet echt uit de verf. Bij deze dus wel, ........ hoop ik!  Morgen weer een etappe, naar Moussy. Groet Pup.,  Ps zie de foto's.