Wat een lange saaie en zware dag!

Woensdag 11 juli 2012. Na een bijzondere, maar toch wel goede nacht in de plaatselijke bibliotheek, zijn we naar de plaatselijke cafe gegaan, voor ons ontbijt. Een croissantje, koffie en een glas jus-orange. Vandaag zou het een lange en waarschijnlijk een wat saaie route worden, richting stadje Roquefort-des-Landes. Een oude spoorlijn die is gesloopt, gelegen tussen twee drukke wegen, dat was onze wandelroute van meer dan 32 km. Het eerste gedeelte ging redelijk, behalve de vele vliegen die maar om je kop blijven zoemen. Begrijp nu een beetje wat koeien meemaken, met altijd een hele familie vlieg op hun kop etc. Later moesten we de rijksweg over en een heel lang recht stuk over asfalt, zwaar. Ook nu weer, de kaarten lopen niet synchroon  met de wegbewijzering. Om een lang verhaal toch wat korter te maken, in plaats van 32 km hebben we er zeker 36 gelopen, balen. Gelukkig wel een goede plek in een hotel van Nederlanders. Hebben een pelgrimstarief afgesproken en zijn goedkoop in het stadje wezen eten. Morgen de laatste grote stad in Frankrijk, genaamd: Mont-de-Marsan. Rob, mijn collega Buddy, vroeg in een mail, wat ik nu zoal het meest mis. Hij vroeg zich dat af of dat bijv: hagelslag was, mijn pc met internet, familie etc. Heb daarover gedacht en kwam tot de conclusie dat ik vooral mijn vrouw, kinderen en alle vrienden het meest mis. Ik heb wel contact met hen, maar alles was zij meemaken o.a. met elkaar hoor ik later, ik ben er zelf niet bij. Alle andere dingen is best wel weer leuk/makkelijk en lekker, maar dat komt later wel weer. Luxe is dus erg betrekkelijk. Ben soms blij met een stuk stokbrood van twee dagen als je honger heb en geen winkels open. Je leert nog wat zo van jezelf!