Een pittige etappe naar Granon
Vrijdag 27 juli 2012. Vandaag precies drie maanden geleden sloot ik mijn voordeur en begon te lopen. Ik stortte mij toch wel een beetje in een groot avontuur. Ik had goed getraind, maar hoe zou het gaan als je twee weken achter elkaar loopt. Kan ik wel overal onderdak krijgen. Hoe zal het gaan in Frankrijk, terwijl ik de taal niet echt beheerst etc. Nu ik vandaag weer een nieuw onderdak heb gevonden en nu in een Spaans cafe via een pc mijn reislogger maakt, denk ik, het is beter gegaan als ik had durven hopen. Vandaag ben ik om 07:00 uur gestart. In de Auberque waren we maar met 6 mensen, dus het was lekker rustig en ook niet iemand die om 05:00 uur stond te trappelen om te gaan lopen. De meeste lopers stopten in het plaatsje Santo Domingo de la Calzada, ongeveer 21 km verderop. Ik was daar al om iets over 11:00 uur en besloot om maar een plaats verder te lopen te weten Granon, zeven km verder. Afgelopen nacht heeft het heel erg geregend en de paden waren op sommige plekken bijna niet te belopen. Je zag je schoenen per minuut groeien en ook helaas zwaarder worden. Het was niet de meest afwisselende tocht die ik heb gelopen. Wat dat betreft is het goed dat ik lang in Frankrijk heb gelopen, daar was het vaak ook erg eentoning. Ik kan nu gewoon mijn verstand op nul zetten ( kan ik iedereen aanraden om af en toe te doen) en gewoon lopen en naar muziek luisteren en in je gedachten de mooiste vakanties te hebben of andere leuke dingen. Ondanks dat het een zware etappe was en toch ruim 28 km, kwam ik om 13:45 uur uur aan in het plaatsje Granon. Toen ik door de hoofdstraat liep zag ik een bordje Auberque. Zag er wat oud uit, maar werd vriendelijk te woord gestaan door de eigenaar. Hij vertelde dat hij de Camino zelf al 12 keer heeft gelopen en dat hij het gebouw ( ruim 200 jaar oud) had gekocht, om er een Auberque van te maken. Met behulp van pelgrims die wel wilden helpen, had hij nu een verdieping klaar, met huiskamer, bad, keuken en plaats voor 5 bedden. Hij was vier dagen geleden geopend. Ik was van harte welkom. Geen prijs, maar donatie. Aan de tafel zaten meerdere mensen, o.a iemand vanuit Duitsland, USA, Frankrijk en Italie. Kreeg gelijk een pilsje en er stonden lekkere gerechten en heerlijke kersen. ´s Avonds werd er gezamelijk gegeten. Dit is wat ik graag een keer wilde meenmaken, niet de grote georganiseerde Auberques, maar het wat primitieve en meer op de personen gericht. Na een lekker bad ging ik naar het cafe om te gaan internetten. Daar zat de eigenaar en twee pelgrims, die al een paar weken hier verbleven en hem hebben geholpen met de verbouwing. Hele speciale mensen met ieder zijn eigen verhaal. Het blijft toch erg leuk om elke keer weer bijzondere en interessante mensen te ontmoeten. Over drie dagen zal ik in Burgos aankomen. Ik denk dat ik een leuke en bijzondere avond zal beleven. Zal er morgen verslag over doen. Vanaf hier naar Santiago nog 566 km. Prettig weekend allemaal.
