Een van de zwaarste etappes door de Pyrineeen zonder problemen gehaald. Deel 2
19 juli 2012 - Roncesvalles, Spanje
Zoals gezegd ging ik steeds beter lopen. Bleef wel mijn eigen tempo lopen, maar merkte dat ik steeds meer andere pelgrims voorbij liep. In het begin een schitterend uitzicht, maar langzaam maar zeker werd het steeds bewolkter en ook veel mist. Op laatst een zicht van nog geen 30 meter. Een kleine wereld, maar wel het geluid van bellen van de vele schapen die daar loslopen. Bijna bovenaan ineens een soort rijdende kantine, waar je koffie, broodjes etc kon krijgen. Wel eerst even vermelden uit wat voor land je kwam. Dit werd op de zijdeur van de auto met viltstift genoteerd. Vele nationaliteiten, maar wij waren die dag wel de eerste Nederlanders. Korte pauze, want de mist zorgde ervoor dat je heel snel afkoelt. Daarna moesten we van de weg af en door het veld lopen, wat wel was gemarkeerd met paaltjes en stenen met daarop wit en rode verf, de aanduiding van de Grande Route. Omdat het zo mistig was daarom samen verder gelopen. Uiteindelijk het hoogste punt gehaald en daarna dalen. Dat valt ook niet altijd mee. Langzaam verdween de mist en kon je weer wat van de wereld zien. Op ongeveer 1000 meter ligt Roncesvalles waar wij maar gelijk een kamer hebben geregeld. Misschien wel een beetje luxe, maar na zo'n tocht wel verdiend, vind ik zelf. Kan straks zelfs in een ligbad. Toen ik alle fijne reacties las, werd ik zelfs emotioneel. Blijkbaar is het voor mij erg belangrijk deze tocht, met name nu in Spanje. Heb hier zolang naar toegeleefd en heb best veel hindernissen moeten nemen om dit aan te kunnen en nu het allemaal goed gaat en na zo'n fantastishe ervaring als vandaag, ja dan mag je wel een traantje laten, toch?
Lees ik dat je al meer dan 3000 km hebt gelopen? Of staat dat verkeerd vermeld? Feit is in ieder geval dat je in Spanje bent, goed hoor! Op weg naar Pamplona?
Veel succes daar in de Pyreneen, dat zal zwaar zijn: afdalen lijkt makkelijk maar het is vaak zwaarder dan stijgen: je krijgt steeds weer een extra zetje van de rugzak.
Groet van JD en Ank
en dan mag je toch wel wat emotioneel zijn toch?
Verheug me op je verhalen naar de eindbestemming toe.liefs
Wat geweldig dat je al zover bent gekomen, lopen in de Pyreneeën is ook weer een bijzondere ervaring, leuk hoor!
Zo langzamerhand komt je einddoel toch echt dichterbij!
Een fijne tocht! We blijven je met plezier volgen.
Lieve groet,
Jacoline
Jan de Vries.